Το ελληνικό δημόσιο πανεπιστήμιο ισχυρίζεται ότι βρίσκεται σε μία φάση εκσυγχρονισμού, αλλά τελικά ποιους αφορά αυτός ο εκσυγχρονισμός;
Μαθήματα που δεν αναρτάται το υλικό τους στο διαδίκτυο, τηλεδιασκέψεις που απαγορεύεται να μαγνητοσκοπηθούν (σύμφωνα με φοιτητές, καθηγητής απείλησε προκειμένου να κατέβει μαγνητοσκοπημένη διάλεξή του από το Ίντερνετ), βιβλία που έρχονται λίγες μέρες πριν την εξεταστική, διευκρινίσεις για εργασίες που αναρτώνται μετά την προθεσμία τους, είναι παραδείγματα που δεν ταιριάζουν με την εικόνα που προωθεί το πανεπιστήμιο. Αυτό συμβαίνει επειδή το πανεπιστήμιο νοιάζεται για τον εκσυγχρονισμό όταν αυτός σημαίνει χρήμα και περισσότερο βόλεμα για καθηγητές και πρυτανικές αρχές (ίδρυση ξενόγλωσσων τμημάτων επί πληρωμή και την συμμετοχή ιδιωτικών εταιριών) . Όταν όμως εκσυγχρονισμός σημαίνει ξεβόλεμα, περισσότερη δουλειά και λιγότερες ευκαιρίες για κέρδος για όλους αυτούς, τότε ξαφνικά ξανανακαλύπτουν τη γοητεία του γραφειοκρατικού, παραδοσιακού ελληνικού πανεπιστημίου.
Το πανεπιστήμιο δεν είναι «ναός της γνώσης» και αυτό δεν αποτελεί πλέον καμία ριζοσπαστική δήλωση. Οι πιο ένθερμοι «εκσυγχρονιστές» (όπως η κυβέρνηση της ΝΔ αντιλαμβάνεται τον εκσυχρονισμό) αναγνωρίζουν ότι ο κύριος (αν όχι ο μοναδικός) ρόλος του πανεπιστημίου είναι η αναπαραγωγή της οικονομίας και του κράτους.
Οι καθηγητές μας, σε τίποτα δε θυμίζουν τις ιστορικές φιγούρες των επιστημόνων που θα οδηγούνταν στην πυρά για χάρη της “αλήθειας”. Οι καθηγητές μας είναι στην πλειοψηφία τους απλοί γραφειοκράτες, υπαλλήλοι καριερίστες, που νοιάζονται για την καρέκλα και το μισθό τους. Ταυτόχρονα, μερίδα φοιτητών είτε επιδιώκει το βόλεμα μέσω κονέ-καλών σχέσεων με καθηγητές είτε εστερνίζεται το νεοφιλελεύθερο δόγμα της ανέλιξης «πατώντας επί πτωμάτων».
ΚΑΙ ΛΙΓΗ ΓΚΡΙΝΙΑ…
- Αυτή τη στιγμή πλησιάζουμε στην εξεταστική με ένα πρόγραμμα που βγαίνει τελευταία στιγμή, 12 μέρες πριν την έναρξή της.
- Το πανεπιστήμιο φάνηκε πως δεν είχε καμία μέριμνα για τους φοιτητές χωρίς πρόσβαση σε υπολογιστή ή Ίντερνετ, ακόμα και για φοιτητές που δεν μπορούν να χρησιμοποιήσουν υπολογιστή λόγω της τηλεργασίας των γονιών τους.
- Υπάρχει κίνδυνος να καταλήξουν μαθήματα σε εξέταση-παρωδία με κάποια (αναγκαστικά) ηλεκτρονική εξέταση που ο καθηγητής θα πράττει κατά τις ορέξεις του χωρίς περιθώρια αναβαθμολόγισης κ.λπ.
Το κλείσιμο των σχολών αφαίρεσε από το φοιτητικό υποκείμενο τον κοινωνικό του χώρο. Αυτό συνεπάγεται μεγαλύτερα εμπόδια στην συλλογικοποίηση, κοινωνικοποίηση και παρέμβαση των φοιτητών στην σχολή τους. Κάτω από αυτές τις συνθήκες υπήρξε αδυναμία αντίδρασης στο να βρεθούν αποτελεσματικοί τρόποι παρέμβασης και δράσης. Μήπως ήρθε η ώρα να λάβουμε μέρος σε αυτόν τον «εκσυγχρονισμό» με τον εκσυγχρονισμό των παρεμβάσεών μας;